500550110

Warszawa, dnia 8 kwietnia 2024 r. Prokuratura Okręgowa w Warszawie ul. Chocimska 28 00-791 Warszawa

Projekt „Skarbiec Palikota” trwał od maja 2023 roku do końca czerwca 2023 roku. Spółka Polskie Destylarnie Sp. z o.o. oferowała konsumentom możliwość udzielenia jej wysoko -oprocentowanej pożyczki, na pozornie korzystnych warunkach, w tym z możliwością partycypowania w przyszłym zysku spółki oraz wzięcia udziału w konkursach z atrakcyjnymi nagrodami. Jednocześnie sugerował, że działa na zasadzie uregulowanego przepisami finansowania społecznościowego (crowfunding pożyczkowy), gromadząc środki na cele inwestycyjne. W dniu 7 lutego 2024 roku Prezes UOKiK Tomasz Chróstny wszczął postępowanie w przeciwko firmie Polskie Destylarnie Sp. z o.o. i akcji pożyczkowej „Skarbiec Palikota” ze względu na podejrzenie naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. W wyniku przeprowadzonego postępowania UOKIK poinformował, że Polskie Destylarnie Sp. z o.o. budowały swoją renomę i zdobywały zaufanie potencjalnych inwestorów podając wprowadzające w błąd informacje w reklamach – o sposobie działania, o wyróżnieniach i nagrodach marek alkoholowych, które w rzeczywistości do niej nie należały, o celu, na które zostaną przeznaczone środki pochodzące z pożyczek. Spółka zastrzegała, że fundusze pozyskane z pożyczek nie będą przeznaczone na spłatę jakichkolwiek zobowiązań przedsiębiorcy, a w rzeczywistości środki te były przeznaczane na regulacje bieżących zobowiązań. Dodatkowo inwestorzy byli kuszeniu możliwością udziału w konkursach z atrakcyjnymi nagrodami (za opłatą w kwocie 449 zł), w których do wygrania był m.in. zagraniczne wycieczki czy samochód marki Rolls Royce Ghost. Samochód ten nigdy nie był własnością ni Palikota ani jakiejkolwiek z jego spółek. Był on przedmiotem leasingu, który zresztą został finalnie wypowiedziany co zostało ujawniane w Raporcie Dekra oraz samym dowodzie rejestracyjnym auta. (w załączeniu) Konkursy te nie zostały nigdy przeprowadzone, a samochód ten nigdy nie był własnością spółki, był jedynie przez nią leasingowany. Wynikiem postępowania było złożenie przez Prezesa UOKiK zawiadomienie do prokuratury o możliwości popełnienia przestępstwa.

Jak wynika z ustaleń UOKiK spółka prezentowała również wyniki podmiotów nie zaangażowanych w akcje Skarbiec Palikota dając tym samym złudne i mylące wrażenie, że podmioty te w jakikolwiek sposób są lub będą gwarantami zobowiązań zaciągniętych przez Polskie Destylarnie Sp. z o.o. Stwierdzić należy także, że pożyczkodawcy byli wprowadzani w błąd od samego początku przedsięwzięcia, albowiem wszystkie środki pozyskane od nich były wytransferowane na rzecz innych spółek należących do grupy Palikota, które nie były w żaden sposób zobowiązane do zwrotu wobec pożyczkodawców. Wskazać bowiem należy iż całość środków została wytransferowana jako cena za zakup zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nabytego od LE Group Sp. z o.o. która przedsiębiorstwo to nabyła od spółki Palikota a to Manufaktura Piwa Wódki i Wina S.A. Ponadto w ramach przejęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółka Polskie Destylarnie Sp. z o.o. przejęła długi Manufaktura Piwa Wódki i Wina S.A.

Powyższa argumenty pokazują dokładny schemat działania reprezentantów spółki Polskie Destylarnie – Zbigniewa Borowego oraz Janusza Palikota, którzy, od początku powstania projektu, bez zamiaru dochowywania warunków zawieranych umów, pożyczali pieniądze aby wypełnić lukę finansową w pozostałych spółkach. Wykorzystywali oni swoją rozpoznawalność medialna aby przyciągnąć rzeszę potencjalnych inwestorów, zwiększając znacznie skalę tego oszustwa i społeczną szkodliwość ich działania. Strategia działania spółki Polskie Destylarnie oraz jej przedstawicieli, Zbigniewa Borowego i Janusza Palikota, była skomplikowana i wyrafinowana. Wykorzystali oni brak wiedzy inwestorów na temat rynków finansowych i łakomych ofert zysków, aby pozyskać fundusze w sposób nieuczciwy. Poprzez swoją rozpoznawalność medialną, zbudowaną z innych działań w przeszłości, skutecznie przyciągnęli uwagę szerszej publiczności, co przyczyniło się do powstania ogromnej grupy potencjalnych inwestorów. Skandaliczne działania spółki Polskie Destylarnie oraz jej reprezentantów nie tylko doprowadziły do finansowych strat dla wielu osób, ale również wywołały falę oburzenia w społeczeństwie. Oszustwa finansowe i wykorzystywanie naiwności ludzi przez firmy inwestycyjne stanowią poważne zagrożenie i wzbudzają wątpliwości co do uczciwości i etyki w biznesie. Działania grupy wsparcia na Facebooku oraz zaangażowanie poszkodowanych pokazują determinację społeczności w walce o sprawiedliwość i odszkodowanie za poniesione straty.

Wprowadzenie w błąd, co zaktualizowało się w przedstawionym powyżej stanie faktycznym polega na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Do przypisania oszustwa nie jest potrzebne użycie szczególnego podstępu, lecz wystarczy każde działanie mogące wprowadzić poszkodowanego w błąd. Wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie prowadzące do wywołania (powstania) u danej osoby błędu, a więc fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w świadomości tej osoby, przy czym przed podjęciem działania przez sprawcę pokrzywdzony nie ma błędnego wyobrażenia o rzeczywistości. Innymi słowy, w sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie (rozbieżność między rzeczywistością a stanem świadomości) o rzeczywistości (por. cytowany wyrok SN z 2.12.2002 r., IV KKN 135/00). Nieprawidłowe odzwierciedlenie rzeczywistości w świadomości rozporządzającego mieniem ma więc stanowić rezultat podejmowanych przez sprawcę działań (por. wyrok SN z 27.10.1986 r., II KR 134/86, OSNPG 1987/7, poz. 80). Wprowadzenie w błąd musi dotyczyć tzw. istotnych okoliczności, które mogą mieć wpływ na podjęcie przez oszukiwaną osobę decyzji rozporządzenia mieniem. Działanie oszusta musi się więc odnosić do okoliczności powodującej, że rozporządzenie mieniem ma charakter niekorzystny (J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks…, t. II, s. 263). Samo wprowadzanie w błąd może dotyczyć okoliczności zewnętrznych (cech przedmiotów, istniejących zabezpieczeń itp.) oraz stanów wewnętrznych (stanów psychicznych i intelektualnych, takich jak zamiar i postanowienia naprzyszłość itp.); por. wyrok SN z 2.12.2002 r., IV KKN 135/00). W analizowanym stanie faktycznym znamię czasownikowe czynności sprawczej zostało zrealizowane poprzez wprowadzenie Zawiadamiającego w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy pożyczki poprzez wypłacanie odsetek od kapitału jak również świadczeń dodatkowych, co więcej co zwrotu kapitału wpłacanego przez inwestorów, w przypadku zwłoki w wypłacaniu odsetek.

Do skutku przestępstwa oszustwa nie należy faktyczne osiągnięcie przez sprawcę korzyści majątkowej w wyniku niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Przestępstwo oszustwa zostało zatem popełnione w chwili, gdy Zawiadamiający dokonał rozporządzenia swoim mieniem, a więc postawił środki pieniężne do dyspozycji spółki. Co nie mniej istotne, wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego polegało na złożeniu nieprawdziwego oświadczenia co do celu, na jaki będą przeznaczone pożyczone środki pieniężne – podanie nieprawdziwych danych o finansowych oraz zapewnienie, że środki będą przeznaczane na przyszłe inwestycje, a nie na zaspokojenia jakichkolwiek zobowiązań spółki miało kluczowe znaczenie dla podjęcia przez Zawiadamiającego decyzji o podpisaniu umowy. Przedmiotem wykonawczym przestępstwa oszustwa jest mienie. Pojęcie „mienie”, zawarte w treści art. 286 § 1 k.k., oznacza całokształt sytuacji majątkowej obejmującej wszelkie prawa, zarówno rzeczowe, jak i obligacyjne, niekorzystne zaś nim rozporządzenie może nastąpić zarówno przez rzeczywisty uszczerbek, jak i przez utratę należnych korzyści (zob. postanowienie SN z 15 czerwca 2007 r., I KZP 13/07, LexPolonica nr 1446231, OSNKW 2007, nr 7-8, poz. 56) .

Mając powyższe na względzie wnoszę o podjęcie niezbędnych działań celem ukarania sprawcy opisanego wyżej przestępstwa.

Wskazany numer służy oszustom do rozsyłania niebezpiecznych linków. Uwaga! Przestrzegam przed odbieraniem i zaglebianiem się w rozsyłane z tego numeru treści.